Бүгін Сенатта өткен парламенттік тыңдауларға қатысып, жастар орталықтарының проблемалық мәселелерін көтердім.
Сөйлеген сөзімді осында жариялап, жастар орталықтарының проблемаларына тағы бір мәрте назар аудартқым келеді.
«Құрметті Мәулен Сағатханұлы, Сенат депутаттары, Үкімет мүшелері және жиналған қауым!
Мен, жастармен жұмыс жасайтын мамандарды біріктіретін Жастар қызметкерлері қауымдастығынанмын және сұрағым жастар саясатын іске асырудың негізгі құралы болып табылатын жастар ресурстық орталықтарына қатысты.
Жастар орталықтары жұмысында бірнеше институционалдық проблемалар бар:
1) Олардың саны 200-ден астам (227) болғанына қарамастан, әлі де бір орталыққа шаққанда 7 мыңнан 27 мыңға дейінгі жастар келеді. Сәйкесінше жастар орталықтары жастардың төрттен бірін де тұрақты түрде қамтуға мүмкіндігі жоқ.
2) 2021 жылы жастар орталықтарының 44-нде ғана жастарға арналған шаралар өткізуге болатын кеңістік болған. Мысалы, Нұр-Сұлтан қаласының жастар орталығы «Сарыарқа» ауданы әкімдігінде орналасқан және соған кіру үшін екі «жабық» есіктен өту қажет. Ал, Солтүстік Қазақстан облысында 14 орталықтың екеуінде ғана жеке орын-жай бар.
3) Жергілікті жерде жастар орталықтары өздерінің негізгі жұмысынан тыс, тікелей функционалдық міндеттеріне жатпайтын ақпараттық және бұқаралық жұмыстарға тартылуда.
4) Сондай-ақ, орталықтарға көбінесе кәсіби тұрғыда дайындалмаған адамдар келеді, ал олардың біліктілігін арттыру мәселесі Қарағанды секілді кейбір өңірлерді қоспағанда, бірыңғай жүйеге қойылмаған. Біліктілік төмендігінен және еңбек ақы аз болуына байланысты жастар орталықтарында кадрлар да тұрақтамайды. Мысалға, жастар орталығы маманының жалақысы 70-90 мың теңге көлемінде.
Осы орайда, жастар орталықтарын дамыту әрі реттеу жөніндегі бірыңғай стратегиялық құжат қажет. Әрі үлкен қалаларда жастармен жұмыс жасау қиындау болғасын орталықтардың қызметін мемлекеттік тапсырыс және гранттар арқылы үкіметтік емес ұйымдарда да қатар ұйымдастыра алатындығын қарастыруға да болады».