Радзіма мая, колькі шмат ў гэтым слове...
Лясы і азёры, пшанічнае поле,
Высокае неба, бясконцыя далі,
Пацямнелыя з часам "За мужнасць" медалі...
І шэпат бяроз, што ў матулі ля хаты,
Квяцістых лугоў стаіць водар багаты.
Духмяны пірог,што ў бабулі ў печы,
Любімага таты надзейныя плечы.
Усмешка сяброўкі,
Па лесе вандроўкі.
І першыя словы
Моёй роднай мовы.
Адзіны мой край
Беларуссю завецца
І ў сэрцы маім
Назаўжды застанецца...
Струкель Ксенія