Найвышэйшая судовая інстанцыя Грузіі пацьвердзіла, што лічыць пераканаўчым галоўны аргумэнт пазоўнікаў аб тым, што чалавек «мае права самастойна вызначаць форму адпачынку, рэляксацыі і забавы», а ўмяшаньне дзяржавы ў сфэру «асабістага і свабоднага разьвіцьця чалавека» недапушчальнае, бо гэтая сфэра «абаронена правам на прыватнае жыцьцё»