Күндердің күнінде .
Имам Ағзам Әбу Ханифаны сынамақшы болып , бір топ атеист алдына келеді.
Олар келген бойда Имамды сұрақ астына алып былай деді:
– Раббың қай жылы пайда болды?
– Раббым , тарих, жыл-ай атаулыдан бұрын бар , және оның әуелі не ақыры жоқ, – де п жауап берді Имам. Ары қарай сөзін жалғастырып атеистерге қарсы сұрақ қояды:
– Төрт санының алдында не бар?
– Үш.
– Үштің алдында не бар?
– Екі.
– Екінің алдында не бар?
– Бір.
– Бірдің алдында не бар?
– Ештеңе жоқ. Сонда Әбу Ханифа:
– Егер бір санының алдында ештеңе болмаса, онда Бір (жалғыз) болған Алла Тағаланың алдында не болады деп ойлайсыздар?
Бұған қанағаттанбаған олар қайта сұрақтарын жалғастырып:
– Раббың қай бағытқа қарап тұр? – дейді.
– Егер жарық шамды қараңғы бөлмеге алып кірсеңіз, ондағы жарық қай бағытқа түседі?
– Барлық жерге түседі.
– Бұл жай шамның жарығы болса, онда әлемдердің Рабысының жарығы туралы не айтпақшысыз?
Біршама ойланып қалған атеистер:
– Онда бізге Раббыңды сипаттап берші, ол темір секілді қатты ма, әлде, су секілді сұйық па? – деді. Имам кідірместен:
– Өлім алдында жатқан кісіні зиярат етіп көрдіңдер ме? – деді.
– Иә.
– Ол жан тапсырмас бұрын сөйлеп, қозғалып жатты ма?
– Иә.
– Жаны шыққаннан кейін қозғалды ма?
– Жоқ. Себебі, оның жаны (рухы) шығып кетті.
– Маған сол рухты сипаттап беріңіздер, ол темір секілді қатты ма, әлде, су секілді сұйық па?
– Оны біз сипаттай алмаймыз.
– Егер жаратылған рухты сипаттап, көзбен көре алмасақ, оны жаратқан Раббымызды қалай сипаттамақпыз? – деп, Имам әлгі атеистердің аузын жапқан екен.