Осыдан алты күн бұрын «Бұл өмір ғой ағайын, дұрыс түсініңіздер» (12.08.2020 жыл) деп қысқа жазба жазып, 13 жастағы ұлын сүндетке отырғызуға жағдайы келмей жүрген қазақтың бір келіншегі туралы жазған болатынмын. Көпшілік қауым түк естімегендей үндемей құтылды, бірлі-жарым жұрт «осы уақытқа дейін Ай қарап жүрген бе?», «баласы өсетінін білмеген бе?» деген сықылды әңгімелер айтты. Кеше сол келіншек «Аллаға мың сан тәуба, ұлым мұсылман болды» деп қуанышы қойнына сыймай хат жазыпты. Сөйтсем осы арамызда жазбаларыма «лайк» қойып, «ашық пікір» білдіріп жүрген бір келіншек барлық қаражатын көтеріп, осы істі атқарған екен. Ол қайырымды келіншектің бес уақыт намазын тастамайтын, аузынан Алласы түспейтін келіншек екенін білемін. Дініміз бойынша көмек сұраған адамның да, көмек берген адамның да есімдерін жазуға болмайды. Себебі Алла ризашылығы үшін жасалған бұл сауапты іс саусақтың арасынан сусып ағып кететін су сияқты ешнәрсеге пайдасы болмай құр бекерге ағып кетеді. Ең бастысы жүрегіңдегі ақ ниетіңді Алла көріп тұр, маңыздысы сол. Ал қалғанының бәрі құр пендешілік. Мәселен, ара-тұра БАҚ бетінде кейбір байшыкештер «пәлен адамға ақша бердім, жетімдер үйіне көмек жасадым, баспанасыздарға үй әпердім т.т.» деп кеуде қағып, жар салып жатады. Сондай ақпараттарды оқығанда «қасқа-ау, бүкіл сауапты ісіңді өз қолыңмен күл сияқты желге шаштың ғой» деп жаным жабырқап жатады. Біреуге жақсылық жасадың ба, оны ешкімге айтпа, жоғарыда Алла бәрін көріп тұр!