Шамамен 2010 жылдар шамасында «Қазақтың Ұлттық күнтізбесі» деген 800 беттік кітабымды жазып бітіріп, әне жерін, мына жерін түзеп жүріп кешігіп, соны 2017-2018 жылдары мемлекет басып шығаратын шығар деп «Мәдениет және спорт министрлігіне» тапсырған едім. Бірақ министрліктегі сарапшылар, «ит терімді басыма қаптап, кітабымды түкке тұрғысыз етіп қаралап», обалы не керек, сол кітабым баспадан шықпай қалды. Олармен ерегісу, бірнәрсені дәлелдеу мүмкін еместігін көрген соң, кітабымның қазақша қолжазбасын АҚШ-тың «https://independent.academia.edu/KaldarhanKambar» веб-сайтына жүктеп қойдым. Екі жыл болды қолжазбам сол жерде тұр. Керек қылған қазақтар сол сайтқа кіріп, кітабымның қажет жерін көшіріп алады. Шынымен де, кітабымның қате жері бар шығар деп анда-санда қолжазбаларымды қарап қоямын. Меніңше бәрі дұрыс. Сіздер де тексеріп көрсінші деп сол кітабымнан бір-екі үзінді бергелі отырмын. Бұл сөздерді ойымнан құрастырып отырған жоқпын. Сенбесеңіздер мен айтқан сайтқа кіріп «жазғандарымды» түпнұсқасымен салыстырып тексерулеріңізге болады. Кітап кіріспесінде былай деп жазыппын:
«Имам Әбу Нуғайм әл-Әсбахани (оны Алла рахмет етсін) «Хулйәт әл-Әулия» атты еңбегінде ардақты сахабаларымыздың бірі Муаз ибн Жәбәлдің (р.а) сөзін былай келтіреді: «Тағылым алып, ғылым үйреніңдер! Расында, тағылым – Алла Тағала алдындағы қорқыныш. Ал білім талап ету – ғибадат болса, білімді қайталау – тасбих болмақ. Білім іздену – ыждағат болса, сауатсызға білім үйрету – садақа. Ал білімге лайықтыларға білім беру – бұл Аллаға жақындатар сауапты іс. Себебі, білім – арам мен адалды ажыратушы. Өйткені, білім – Жәннатқа бастар жолдың шамшырағы. Білім – жалғыздықта жан досың, жат жерде жолдасың, һәм сапардағы серігің. Білім – жалғыздықтағы сұхбаттасың. Білім – бақыт пен бақытсыздық көрсеткіші. Білім – жауға қарсы қаруың, жолдастарыңның арасындағы әшекей. Хақ Тағала білім арқылы кей жандарды үстем қылды, жақсылықта жетекші, басшы қылды. Алла Тағала ғылым иелерін жетекші имам қылып, артынан елді ертуіне себепші етеді. Жұртшылық оған қарап бой түзеуі үшін оларды үлгі-өнеге қылады. Періштелер білім иелерімен дос болғысы келіп, оларға қанаттарын тигізеді. Ылғалы да, құрғағы да олар үшін Алладан кешірім сұрайды. Теңіздегі балықтар және құрлықтағы жан-жануарлар мен жәндіктер олар үшін (истиғфар) кешірім сұрайды. Өйткені, білім – жүректі надандықтан құтқарып, өмір беретін нәр. Білім – көз алдыңа сәуле түсіріп, қараңғылықты жояды. Адам баласы білім арқылы екі дүниелік дәрежесі өсіп, адамзаттың ең жақсысына айналады. Ғылым туралы ойлану – ораза ұстағанмен бара-бар. Білімді оқып-зерделеу – түнгі тәһәжжүд намазымен бара-бар. Білім арқылы туыстық қарым-қатынас сақталады. Білім арқылы Алланың рұқсаттары мен тыйымдарын меңгереміз. Білім – амалдардың жетекші имамы болса, ал амалдар – ізбасарлары болмақ. Білім – тек бақыттыларға нәсіп болған, бақытсыздар одан мақұрым қалмақ».