Михаил Иларионович Голенишев-Кутузов никахта бәхетле иде. Хатыны Екатерина, Ни Бибикова, аңа унбиш яшендә дә гашыйк була, һәм аңа егерме дүрт иде. Тугыз елдан соң, Кутузовны үзгәрткән беренче коточкыч ярадан соң өйләнештеләр.
Кутузовның үзе өчен һәрвакыт "алгы хатыннары" булса да, мондый мөнәсәбәтләр армиядән читтә таралмады. Өйдә ясалган алков борчылмады, Екатерина һәрвакыт ирен тугры яратты. Ул аңа алты бала тапты.
Кутузовның бердәнбер улы исән калмады, һәм биш кыз үсте һәм, әтисе тырышлыгы аркасында, уңышлы өйләнде. Гомумән, Кутузов кызларының җанын кадерләмәде һәм, гомуми дәлилләр буенча, алар аның иң эчкерсез мәхәббәте иде.
Булачак кыр маршалының олы кызы хәтта әти-әниләренең рәсми туе алдыннан туган. Кутузов ир-ат токымын калдырмаганга, иң югары империя кушуы буенча, Прасковия улы һәм аның ире, палаталар һәм сенатор Матви Федорович Толстой, Павел бабасы исемен мирас итеп алды һәм Голенишев-Кутузов-Толстой дип атала башлады. Кызганычка каршы, икенче хатыны Павел Павловичтан улына Голенишев-Кутузов нәселе 1914 елда тулысынча кыскартылды.
Кутузовның бүтән кызлары төрле вакытта каенаталары байрагы астында сугышкан офицерларга өйләнделәр. Икенче кызның ире Анна Николай Захарович Хитрово 1807 елда Наполеонга каршы сугышта, аннары Кутузов җитәкчелегендә Төркиягә каршы Дунай кампаниясендә катнаша. Ул 1809-нчы елда Браиловка һөҗүм вакытында һәм майор генерал дәрәҗәсе белән пенсиядә яраланган. Ул гомерен фәнни тикшеренүләргә багышлады, Мәскәү университетының мактаулы әгъзасы һәм Библия җәмгыятенең тиешле әгъзасы итеп сайланды.
Атасының иң яратканнары беренче ирен югалтты, әйтергә мөмкин, әтисе гаебе аркасында. Остерлиц сугышында инженер гаскәрләренең штаб капитаны Федор Иванович Тизенгаузен каенатасының адъютант канаты булып эшләде. Бу аны үлем җәрәхәтеннән коткармады. Тарихчы Михайловский-Данилевский сурәтләде, критик мизгелдә, граф Тизенхаузен шәхсән качкан солдатлар кулында баннер белән каршы һөҗүм ясады.
Кутузов Федор һәм Лизаның ике баласы, оныклары язмышында зур роль уйнады. Ул шулай ук бик кечкенә кызына яхшы икенче никах турында бик тырышты. Сайлау Аннаның иренең туганы Николай Федорович Хитровога бирелде. Ул Флоренциядә дипломат булып эшләде, бу Лизаны якынлашып килүче тол хатыннан коткарырга тиеш иде. Ләкин, 1819 елда, Николай Федорович тыныч кына ял итте.
Олы Елизавета буыннан-буынга ирекле тормыш сөюче булып калды. Ул үзенең җанатар офицерлары һәм башка яшьләр төркеме янына җыелды, алар алдында ачык җилкәләр белән флирт иттеләр, моның өчен Пушкин (аның җавапсыз сулышы) аны ирония белән "Лиза Яланаяк" эпиграммаларының берсендә чакырды.
Ул принц Николай Данилович Кудашевка өйләнде, ул аны тол калдыру куркынычы белән берничә тапкыр. Аны Остерлиц сугышында әтисе җитәкләде, һәм 1812 елгы сугышта ул бер партия отряды белән җитәкчелек итте. Ахырда, аның язмышы үтмәде. Кутузов үлеменнән соң, 1813 елның октябрендә, Лейпциг янындагы "Халык сугышы" нда Кудашев үлемгә китерә. Икенчедән, Екатерина Илья Степанович Сарочинскийга өйләнде.
Аның ире Остерлиц сугышында да катнашкан, ләкин 1808 елда бәхетле пенсиягә чыккан. Алга таба хезмәт гражданнар сызыгында иде һәм югары дәрәҗәләргә иреште. Дарья барлык апаларына караганда соңрак үлде - 1854 елда.
https://zen.yandex.ru/media/history_russian/kak-slojilas-sudba-piati-docherei-feldmarshala-kutuzova-5ee22acadf721c0d7a24ba4d