Рәнҗетү корбаннары мәктәптәге көннәренә кире кайтканда, ни өчен әти-әниләренә әйтмәве яки укытучыларга зарланмаулары турында еш аңламыйлар. Бу кемгәдер булыша алыр иде, кайвакыт мәгънәсе дә юк иде. Мәктәптә җәберләү корбаннары турында хикәяләр бастырабыз.
Вебсайттагы оригиналь текстны укыгыз
Барысы да балачактан башланган. Олылар балаларга минем белән уйнарга рөхсәт итмәделәр, чөнки мин операция ясадым, аннан соң кызыл эз бар. Мин бакчага бармадым: йөрмәдем, өйдә утырдым. Мәктәптә миңа да ошамады. Сәламәтлек проблемалары аркасында, мин эшли алмаган кайбер әйберләр. Мин физик тәрбиягә бөтенләй йөрмәдем. Классташларым ни өчен минем мондый өстенлекләрем барлыгын аңламадылар, ачулана башладылар.
Мин өйдә гел утырдым һәм туры мәгънәдә Интернетта яшәдем. Ул үз позициясен якларга курыкмаган кешеләргә карады. Ул үз фикерләрен белдерү өчен ВКонтакте төркемен җитәкли башлады. Күренеш үзгәрә башлады. Мин бөтен Кызыл өчен бердәнбер формаль булмаган егет идем. Шуңа күрә ул бөтенләй куылган.
Хәтта абыем да минем белән урамда сөйләшмәде. Әгәр дә кемдер мине мыскыл итсә, ул аңа һөҗүм итә башламасын өчен кушыла алыр иде
Укытучылар һәрвакыт әйттеләр, әгәр алар сезнең белән аралашырга теләмәсәләр, бу сезнең үзегезнең гаебегез. Минем дусларым бар иде, ләкин ниндидер бәрелешләр килеп чыккач, алар шунда ук киттеләр. Күпчелек очракта мин Интернетта сөйләштем.
Бервакыт без мәктәптә дежур тордык. Барысы да стеналарны юдылар, һәм мин моны ничек эшләргә икәнлеген тикшерергә тиеш идем. Классташым миннән көлә башлады: “Әлбәттә, алар сезгә авыр эш белән ышанмыйлар. Сез авырыйсыз. Башка урында сез монда өзелерсез, аннары бөтен мәктәп борчылыр. Кайгы сезгә туры киләчәк. " Ул бүтән егетләр янына килә башлады, һәм алар бергә көлделәр. Мин түзә алмадым һәм аны этәрдем. Ул әнигә шалтыратты, һәм ул аңлады.
Мин әти-әниемә физик тәрбиягә бармыйм дип ялганлый башладым, ләкин бардым. Мин гади бала кебек яшәргә тырыштым, ләкин бу ярдәм итмәде. 9 нчы сыйныфта мин 35 килограмм авырлыкта идем. Барысы да минем дистрофик һәм каты джинсыда йөргәнемнән көлделәр. Башта мин үзем булырга теләдем: чәчләрем ошады, чөнки миңа ошады. Ләкин егетләр мине кисәргә кирәк дип тагын бер тапкыр шаярткач, мин аны алдым һәм чәч кырдым. Төсле әйберләр ыргытты, абыйсының киемен тартып ала башлады. Хәзер мин бар кешегә охшармын һәм барысы да тынычланыр дип уйладым. Ләкин шаярулар бөтенләй туктамады.
Элегерәк мине "кыз" дип атасалар - тышкы кыяфәтем аркасында, хәзер - "скинхед кыз". Кызылдан Томскка киткәнче санадым
Минем әле узып баручыларга артка борылып карау гадәтем бар. Бервакыт таныш булмаган кешеләр минем янга килеп, куркынычларны мактап, фотога төшүне сорадылар. Мин хәтта ничек эшләргә белми идем. Мин әле дә кемнеңдер мактау сүзләренә ышанмыйм.
Мин үземдә артык күп туплыйм дип саныйм, һәм хәзер, 20 яшемдә, бу инде әйләнеп кайта. Күптән түгел генә психотерапевтка бара башладылар. Мине рәнҗетүчеләргә минем тискәре карашым юк. Мин аларны нәфрәт итә идем, аннары уйлана башладым: нигә алар миңа шулай мөгамәлә иттеләр? Iәм мин аңладым, чынлыкта алар да гаепле түгел. Әгәр мин аларны аңлый алмыйм икән, димәк, минем нигә охшаганымны аңлый алмыйлар. Төгәл әйтсәк, без беркайчан да сәер урында торырга тырышмыйбыз. Мин бер хакыйкатьне аңладым - без барыбыз да җәмгыятьтә яшибез, һәм бер генә кеше дә беркайчан да аерым яши алмый.
Хәзер без элеккеге сыйныф белән тыгыз элемтәдә торабыз, көн саен диярлек бер-беребезне күрәбез. Ләкин элек булганны хәтерлисез икән, сез аңа ышанмыйсыз.
Бездә дүрт малай бар иде, алар барысын да рәнҗеттеләр, ләкин алар кагылмый иде. Иерархик яктан, барысы да шулай төзелгән: бөтенләй кагылырга тиеш булмаган кешеләр; алар белән бүген дус, ләкин иртәгә түгел; һәм, ниһаять, көн саен тупас егетләр. Мәсәлән, минем сыйныфташым Егор.
Аны тартып алдылар, әкрен генә сөйләштеләр, бик тыныч, үзендә. Өстәвенә, аның тышкы кыяфәте һөҗүмгә әзер иде - сәламәт, караңгы, мыек башкалар алдында үсә башлады. Seventhиденче сыйныфта аңа кырык яшь иде. Ул һөҗүмнәрнең төп максаты иде: алар аның аркасына пар компаслар куйдылар, аркасына озын хакимнәр белән кыйнадылар, бер тапкыр карандашына банан салып, аны камырладылар. Физик тәрбия биргәннән соң, алар хатын-кыз бәдрәфендә яшерер өчен аның формасын алып киттеләр.
Бер тапкыр аның күлмәген яндырдылар. Папа Егор малайларның әтиләре белән очрашты, каты сөйләшү булды. Егетләр бик каты очтылар, чөнки алар бик ерак киттеләр. Бер атна дәвамында барысы да тынычланды, аннары дәвам итте. Ул тагын да катлаулырак формага керде. Без кызлар Егорны саклап калдык. Ләкин хокук бозучыларга каршы тору авыр иде.
Безнең рус укытучысы Егорның җәберләнгәнен күрде һәм әйтте: "Сезнеңчә, болар барысы да җәзасызмы? Сез бүген аңардан көләсез, иртәгә ул мылтык белән мәктәпкә килә ала ". Ләкин безнекеләр көлде. Аларга бөтенләй игътибар итмәделәр.
Класс укытучысы һәрвакыт балаларга ничектер йогынты ясарга тырышты: ул әти-әнисенә шалтыратты һәм шәхси сөйләште. Ләкин безнең төп болерның тирән проблемасы бар иде. Ул гаиләдә бик ошамаган бала иде, анда әтисе эчәргә, аны кыйнарга яки: "Син беркем дә түгел".
Буллерлар җавап бирә алмаганнарны, командага язмаганнарны сайладылар. Мәсәлән, бер малайның башында проблемалар булган. Вә Ул бөтен вакытын да, акылсыз ул кебек, едирдиляр. Малайлар аңа нәрсәдер әйткәч, ул өстәл янына утырды, бауны алды һәм үзен үтерә башлады. Йөзе кызарды.
Малайларның яртысы басып тордылар һәм аның өстендә кычкырдылар, яртысы нәрсәдер дөрес булмаганын аңладылар. Ул инде зәңгәр булганда, малайларның берсе бауны тартып ала башлады
Аннары бу бала өченче каттан ачык тәрәзәдән сикерергә йөгерә башлады. Малайлар аны аягыннан тотып кына тордылар. Аны читкә алып киттеләр, ул почмакта бер минут утырды, елады, аннары мәктәптән кача. Ул бер атна күренмәде, аннары кайтты, һәм барысы да дәвам итте. Мин әти-әниемә әйтмәдем, чөнки әнием борчылыр дип курыктым. Мәктәпкә бармас өчен, мин термометрны сөрттем.
11 сыйныфка без яхшырак аралаша башладык. Кешеләр үстеләр, максатлар алдылар, кемнедер изү белән кызыксынуларын югалттылар. Малайлар үзләрен контрольдә тоткан кызлар белән очраша башладылар. Алар хәтта Егорны көлделәр, ләкин гадәти формада. Ул бер командадагы малайлар белән баскетбол уйный башлады, бу аларны берләштерде. Минем егетем мине мәктәптә агулады, мине хәйләкәр дип атады. Хәзер ул иң белемле, дөрес кеше. Аннары нәрсә булганын ул бөтенләй аңлатып бирә алмый.
Мине корбан дип атау кыен. Killedтерелгән кешенең корбаны киселгән. Мәктәптә укыганда, сез бөтен дөньяны сизәсез. Алар сиңа исем кушсалар, рәнҗетүнең җиңел төре, ләкин син гел череп таралгач, катлаулырак форма бар. Мин чередем.
Мин түләүле лицейда укыдым. Минем гаиләмнең уртача кереме бар иде, шуңа күрә минем тәрбия һәм тормышны аңлау күпчелек классташлардан аерылып торды - бозылган яшүсмерләр.
Класста лидер белән табигый рәвештә малайлар төркеме бар иде. Ул мине тугызынчы сыйныфта класс дип атый башлады һәм минем реакциямне күреп көлә башлады, баскычларны куйды һәм почмакка кысылды. Майлы гына түгел, ничектер тагын да куркыныч. Кайбер вакытта мин мәктәпкә бара алмавымны, укый алмавымны аңладым, чөнки бу кешеләр белән очрашасым килмәде.
Мин хурлауны хакыйкать дип кабул иттем. Мин үземне нәфрәт иттем, көзгегә карый алмадым. Иң авыр мизгел тугызынчы сыйныф укучылары, инде амбицияле егетләр, ун кеше, мөгаен, мине почмакка кысып, селкеттеләр, күңелсез сүзләр әйттеләр.
Кайбер вакытта мин түбәгә кердем: стенага егылдым, алардан ябылдым һәм бернәрсә дә ишетергә теләмәдем
Бер кыз параллель сыйныфта укыды - бик акыллы, ләкин ул йортсыз күренде. Мәктәптәге һәркем өчен тышкы кыяфәт мөһим. Аның бөтен параллель чәчелде. Хәтерлим, мин баскычта басып тордым, тимер юл аша карадым, бу кыз төшкәндә. Классташым килеп, аңа өстән кычкырды. Менә мин аңладым, минем әле иң начар хикәя юк. Мин моны начар дип аңлыйм. Ләкин бук азрак булу шатлыгы түгел иде. Кеше аның иң начар хәлдә түгеллеген аңларга ярдәм итә.
Классташларым минем өчен шәфәгать итәргә тырыштылар. Төрле сыйныфлардан минем дусларым бик күп иде. Eachәрберсе малайларга нәрсәдер әйтергә тырышты. Ләкин алар өчен бу энесен тоту кебек иде.
Мин әти-әнием белән бик ачык. Табигый, мин аларга барысын да әйттем. Ләкин ата-аналар нәрсә эшли ала? Әти малайлар белән сөйләште. Бернәрсә дә үзгәрмәде. Тугызынчы сыйныф тәмамлангач, мин каядыр гыйбарәне укыдым, әгәр сез дөньяның үзегезгә карашын үзгәртә алмыйсыз икән, димәк, дөньяга карашыгызны үзгәртегез. Мин аңладым, проблема кайбер малайларның начар булуы түгел, проблема миндә һәм мин үземне яратсам, барысы да төрле булыр иде.
Аллага шөкер, тугызынчы сыйныф ахыры башка шәһәргә күченү белән туры килде. Бу яңадан башларга мөмкинлек иде. Мин кием, чәч стиле үзгәрдем. Күбрәк хатын-кыз булды. Барысы да төрле булды. Гомумән, мин тормышта бик шат, ачык кеше, ләкин сыйныфташларым белән үземне болай күрсәтә алмыйм. Алар миңа мөмкинлек бирмәделәр.
Хәзер мин утырмыйм һәм бөтен кешене дә шундый усал дип гаепләмим. Нормаль егетләр алардан үскән йөз процент. Каникулга кайткач, мин элекке классташларымны күрдем. Алар мине ачык куллар белән каршы алдылар: “Хуҗам, Алена! Ничек эшлисез? Әйдә кая барыйк! Сез нинди искиткеч! " Монда сез аңлыйсыз, бу бөтен мәктәп чоры.
Аларның кайберләре белән берүзем калгач, берничә мизгел булды, һәм ул бөтенләй гади кешеләр булып чыкты. Мин алар белән чыннан да дуслаштым. Мин аңладым, мәктәптә, салкын булып калырга теләсәгез, сез яратмаганны да эшләячәксез.
Башта мин гадәти мәктәптә укыдым, искиткеч класс алдым. Бәрелешләр һәрвакыт тыныч тәмамланды. Тугызынчы сыйныфтан соң мин хикәяне университетка укырга алырга теләдем, ләкин укытучыбыз кирәкле дәрәҗәгә җитмәде. Шуңа күрә мин шәһәрнең иң элита урта мәктәпләренең берсенә укырга барырга булдым.
Минем яңа гуманитар сыйныфта 23 кыз һәм өч малай бар иде. Беренче айда барысы да минем белән очрашасы килде. Шул ук вакытта, кызларда ниндидер сәер юмор бар дип уйладым. Аннары аңладым, алар мине бераз "яраталар". Мин бик борчылдым, еладым.
Нәфрәт итүче кызлар минем алда һәм артта үз өстәлләрендә утырган мизгел булды. Өчесе дә нәрсәдер шаярттылар, һәм мин җавап биргәндә - алар минем сүзтезмәләрне дөрес аңламадылар. Бик сәер, олылар "маралар" шундый балалар белән шөгыльләнгәннәр. Дәрестә бер кыз минем кәчтүмне ачты һәм көлде. Иң газаплы мизгел, мөгаен, дәрес алдыннан әнием миңа шалтыратып, бабамның авыруы турында әйткәндер. Мин бераз еладым.
Кызларның берсе минем яныма килде: "Нәрсә кызганыч?" Answerавап бирергә көчем җитмәде, мин сөйләшүне ташларга тырыштым, аны бераз читкә этәрдем: "Әйе, мине калдыр". Ул миңа һөҗүм итте, мин кулымнан килгәнчә сугыштым, аннары бәдрәфтә еладым. Аннары мин көрәшкән кыз ике көн чабып җибәрде, ахыр чиктә психолог янына китте һәм шуннан соң гына: "Гафу итегез." Ләкин шаярулар туктамады.
Класстан мин ике кеше белән сөйләштем, һәм нигездә бер яшькә олырак егетләр һәм параллель класс егете белән дус идем. Барлык укытучылар да рәнҗетүне сизмәделәр. Рәсәй һәм әдәбият укытучысы гына кызларны гел шаяртты.
Классташларым мине якламадылар, миңа игътибар итмәскә тәкъдим иттеләр: "Яхшы, син аңлыйсың, синең акыл дәрәҗәсе башка, алар үзләрен балалар кебек тоталар, алар синнән акыллырак".
Мин тыныч булырга кирәклеген аңлыйм, ләкин стресс туплана, аннары нерв ватылуына төшә, һәм син елау өчен бәдрәфкә йөгерәсең.
Мин әниемә әйтмәдем, чөнки ул кызының урта мәктәптә укыганы белән горурланды, һәм мин аны рәнҗетергә теләмәдем. Минем хроник депрессия булганы ачыклангач, әни минем хәсрәтемне тыңлый башлады. Моңа кадәр ул минем үзем барысын да уйлаганымны әйтте. Мин аңа нәрсә булганын әйтсәм, ул аңламас иде.
Безнең мәктәп элита иде. Eachәр сыйныфта кешеләрнең билгеле проценты теләсә нәрсә эшли алырлар дип уйладылар. Класс укытучысы хәтта кайберләрен беренче һәм урта исемнәре белән атады.
Мин түләүле сыйныфта укыдым. Башлангыч сыйныфларда үзебезнең уен залы булган аерым бина бар иде. Минем класс укытучым андый дәресләрне акча икәнен аңлаганга гына алды. Магистрлар тирәсендә, кагыйдә буларак, боллерлар коалициясе җыелды. Алар аяк киемен алып, башына кемнедер итек белән кыйный алалар.
Күп кызларны җәберләделәр. Сексуаль характерда кимсетүләр булган. Укытучы өстәлен тутырып, тимерә башларга мөмкин
Безнең класс укытучысы андый хәлләргә бөтенләй реакция ясамады. Мондый әйбер беркайчан да булмаган, кемдер кем өчендер торды. Мин шәфәгать иттем. Моның өчен мин черү тараттым.
Алар кушаматлар уйлап таптылар - минем фамилиямнең туемнары. Бер-берегезгә шалтыратыгыз. Минем дөреслегем өчен алар турыдан-туры бастылар. Минем классташым Сериожа бар иде. Ул минем алдымда утырды. Someәм кайчандыр ул минем өстәлдә чәчләрен җыя башлады. Thenәм шуннан соң гына мин аларны кайдан ертканын аңладым ...
Урта мәктәптә Инстаграмга һәм блогларга ашкыну чоры башланды. Сирень колготки һәм джинс шорты киеп, мин мәктәпкә шундый килдем. Аннары алар миңа бер кызның инстаграмында пост күрсәттеләр. Ул мине арттан фотога төшерде, мине челтәргә урнаштырды: "Әй, кызлар, андый фигурагыз булса, шортка кермәгез. Бу җирәнгеч тоела. " Бу мизгелдә мин бик телсез идем, бу кешеләр белән кисешергә теләмәдем.
9 нчы класстан соң безне таркаткач, мин элеккеге сыйныфташларым белән күбрәк аралаша башладым. Themәм аларның берсе миңа: "Син һәм без бер көнне сугылдык, әйбәт, син үз өстәлеңә төртелдең, чүпрәкне алып сөрттең."
Хәзер мин нигә әти-әниемә бернәрсә дә әйтмәвем белән кызыксынам. Аңлыйм, мине бу мәктәптән күчерсәләр, мин күпкә уңайлырак булыр идем. Унбер ел кимсетелгәч, бу үз-үзеңне хөрмәт итүгә зур йогынты ясый. Хәзер аңладым, бу турыда сөйләргә курыкмаска кирәк. Сезнең ата-аналарыгыз, бүтән сыйныфлардан таныш егетләр бармы? Сөйләшергә кирәк.
https://zen.yandex.ru/media/melfm/emu-vtykali-cirkul-v-spinu-piat-istorii-teh-kogo-travili-v-shkole-5e85be9e587fbc1699353b91