Мин төньякта тудым. Монда мин укыдым һәм эшкә киттем. 22 яшендә ул булачак ире белән таныша һәм әйләнә башлый. Бер елдан соң безнең беренче улыбыз бар, бер елдан соң икенчесе, иң кечесе. Күрәсең, алар бик яхшы яшәгәннәр, ләкин ире туган ягына кайтырга теләгән, һәм ул Мәскәү өлкәсеннән килгән.
Мин икеләнмичә ризалаштым, аеруча аның әти-әнисе анда яшәгәнгә, мин аларның ярдәменә өметләндем. Ләкин алар безне бик җылы кабул итмәделәр.
Башта без торак белән проблеманы чишкәнче ирнең әти-әнисе янында калырга булдык. Каенанам шунда ук миңа әйтте, мин сезнең балаларыгыз белән булмасмын, миңа кирәк түгел. Әлбәттә, миңа бу бик ошамады, ул бер гаиләгә охшаган, ләкин чара вакытлыча, минемчә бернәрсә дә уйламый, ничектер күңел ачабыз.
Мин табигый рәвештә тиз һәм игелекле кеше, шуңа күрә мин аларга бернинди явызлык та тотмадым, киресенчә, мин һәрвакыт мөмкин кадәр ярдәм итәргә тырыштым. Мин фатирны чистартачакмын, мин аларга ризык сатып алам, яисә хатын-кызлар ихтыяҗлары өчен кайбер инкарьжку. Әлбәттә, мин алар өчен йөк кебек икәнебезне аңладым, һәм алар, мөгаен, үзләре өчен яшәргә күнеккәннәр, ләкин мин һаман да мөнәсәбәтләрдәге киеренкелекне бетерергә тырыштым.
Шуңа күрә сез аңлыйсыз, без аларның муенына утырмадык, продуктларны үзебез, шул исәптән сирәк очраклардан сатып алдык. Шулай ук түләүле коммуналь түләүләр һәм бүтән чыгымнар. Ир хәтта кечкенә ремонт ясарга да өлгерде, ләкин бу безгә мөнәсәбәткә тәэсир итмәде.
Мин шунда ук эшкә урнаштым, һәм ул вакытта балалар минем әби-бабайлар белән иде. Балалар бөтенләй үзләренә калдылар, һәм мин алардан барысы да яхшы булсын өчен вакыт-вакыт кына карарга куштым. Төшке аштан соң балаларны ашатыр өчен өйгә йөгерергә туры килде.
Берникадәр вакыт үтте, ипотека кәгазьләре барысы да ясалды, һәм без барыбыз да ирнең әти-әнисе белән килешергә тырыштык. Бервакыт, эштән өйгә кайткач, мин мондый хәлнең шаһиты идем. Әбием белән бабам кухняда утырдылар, җиләк ашыйлар иде, ә иң кечесе якын арада басып торды, алардан җиләк сорады, әбием: "Кит, мин сиңа әйттем, тәлинкәгә кагылма!" - диде.
Бу хәл мине бик күңелсезләндерде, мин улым янына йөгердем, аны алып бүлмәгә алып кердем, һәм ул: "Әни, җиләк телим", - диде. Без үзебезнең кешеләрдән түгел дигән хис бар иде, ләкин урамнан бөтенләй таныш булмаган кешеләрне сорадым, үпкәләүдән күзләремә яшь тулды.
Бу алга таба бара алмавы ачыкланды, барысы да безнең фатир белән тагын 2 ай дәвам итте, аннары мин иремә фатир арендага алырга кирәклеген әйттем, бөтен хәлне аңлатып. Ул барысын да аңлады һәм минем белән килеште, ул әти-әнисеннән андый караш көтмәгән иде.
Thingsз әйберләребезне алгач, безнең янга күрше чыкты, без сөйләштек, аннары ул безнең балаларга ул биргән җиләк ошыймы-юкмы дип сорады, башта мин аның нәрсә турында сөйләгәнен аңламый идем дә, нәрсә турында сөйләгәнен сорадым. Күрше миңа быел яхшы уңыш җыеп алуын әйтте, шуңа күрә ул безнең ял көннәрендә балаларыбызны мәҗлескә алып килә.
Әйткәндәй, алар шулай ук безнең балалар сылтавы белән җиләк алып, үзләре ашаганнар. Бабаң һәм әбиең өчен бик күп.
Аннан соң без алар белән аралашмыйбыз диярлек, һәм алар заявка өчен бернинди адым да ясамадылар. Алар өчен тормышны күрү гаиләгә караганда күңеллерәк.
https://zen.yandex.ru/media/id/5ca849c7edc1a400b58e98a7/otoidi-ia-tebe-skazala-ne-trogai-tarelku--babushka-s-dedushkoi-eli-a-vnuk-smotrel-na-nih-5e881b1c5f081e20a965ffe3