Отпогон туйшугумду бетке кармап
Озунду менден мнеге ала качтын
Конулдор ылай суудай агып кетти
Жагымсыз сары карындай ала жаздын
Ишенип ишене албай сезимине
Байкоосуз билбей кантип суйуп калдым
Тартылып эгер билсем чын дилимден
Сезбегем береринди арман зарын
Черткилеп конумуштун койрон куусун
Жургонун мен ошондо сезбептирмин
Окундум кир дуйнонду билбей туруп
Аттин ай мнеге адашып сени суйдум