90-нчы елларда, кесә акчасын табу өчен, мин, студент буларак, поездда дирижер булып эшкә урнаштым, мин андый студент кына түгел идем, җәйдә пассажирлар саны сизелерлек артканда, аеруча көньякка, студентларны җәлеп итү бик популяр иде. Ләкин соңыннан мин бу турыда күп уйламадым, минем бердәнбер теләгем мәктәп сәгатьләрендә күбрәк акча эшләү иде, чөнки әти-әнием булышмаганга, мин әйләнергә тиеш идем.
Шулай итеп, мин беренче сәяхәтләрнең берсендә поезд белән бардым, дөрес булган кебек, барлык күрсәтмәләрне үтәп, тәртипне игътибар белән күзәттем һәм гадәттә арбамдагы кагыйдәләрне үтәдем. Ләкин киткәннән соң берничә сәгать узгач, мин эш көнем күз алдыма китергәннән бераз аерылып торачагын аңладым. Мин тормышымда эз калдырган күп ачышлар көткән идем.
Поезд китте һәм пассажирлар миңа якынлаша башладылар, күбесенчә ирләр һәм көчле эчемлекләр сорыйлар. Төрле көнкүреш проблемалары булган кешеләр дә яраклы иде. Мин көчле эчемлекләрдән баш тарттым һәм эчү тыелган дип әйттем, һәм көнкүреш проблемаларын сәләтләрем буенча чишәргә тырыштым һәм күрше машиналарга ярдәм сорап йөгердем.
Ләкин күрше машиналарда берничә тапкыр булганнан соң, тәҗрибәле гидлар миңа кара сарык кебек карадылар һәм хәтта шаярттылар: "Бу шунда ук ачык, беренче очыш." Арбага кире кайткач, мин аеруча теләкле ир-атларны таптым, без беркайда да туктамасак та. Күрше машиналарда барысы да моңсу иде, кайбер ир-атлар оялмыйча туры машинада эчтеләр, һәм алар минем комментарийларыма әйттеләр, хезмәттәшемнән бу әйберләрнең каян килгәнен сора.
Мин борылдым. Минем хезмәттәшләрем миңа гади гыйбарә белән күзләрен ачтылар: "Мин хезмәт хакы алырга бармыйм, шулай ук телисезме? Сезнең уставыгыз белән башкаларның арбасына кермәгез!" Хәер, аннары алар миңа нәрсә һәм ничек эшләвен ачтылар. Аннары мин зур вагонлы машинада төрле спиртлы эчемлекләр сату бик файдалы эш икәнен белдем, сез шулай ук көнкүреш проблемаларын да үз файдагызга чишә аласыз.
Иң мөһиме - моны оста куллану һәм кешеләр үзләре акча тәкъдим итәрләр, поезддан кая барырлар, ә станцияләрдә берәр нәрсә таба алсагыз, бәя күпкә түбән булмас. Бу дәресне мин хезмәттәшләремнән өйрәндем. Киләсе рейста мин поезддагы барлык экскурсоводлар кебек сәяхәт итүчеләргә "булыша" башладым. Ике җәйге сезон бу темпта үтте, һәм мин хезмәт хакы өчен төп керемгә караганда бармадым.
Шуңа күрә, хәзер, поездга утырып, теләсә нинди сорау белән экскурсоводка мөрәҗәгать иткәч, мин үземнең формада торуымны һәм проблемаларны ничек чишкәнемне үзем теләмим. Ирексездән дирижер сезне акчага әйләндерергә тели дигән хис бар. Хәзерге вакытта бик күп тәртип бар һәм элеккеге кебек чистарту җиңел түгел. Кемдер, һичшиксез, барысын да үзең үлчәргә кирәк түгел дип әйтер, һәм алар дөрес булыр, ләкин мин исегезгә төшерермен, бу ике җәйге сезон иде, анда барлык үткәргечләр дә бер үк эш эшләделәр.
Шулай ук кара: әби, яшь кыз кебек, ул трамвайны урындыктан идәнгә алып китте
https://zen.yandex.ru/media/schz/rabotal-v-studenchestve-provodnikom-teper-provodnikam-ne-doveriaiu-5e5ec5c4134ebf5fba293bab