Найти в Дзене
Башҡортостан гәзите

Сират аттарға ла етте...

Бөйөк Еңеүгә 74 йыл үтһә лә, һуғыш шауҡымы иҫтә ҡалған. Бала кеше ныҡ хәтерле була, тиҙәр. 1941 йыл. Миңә 5 йәш. Ололар, ҡот осҡос һуғыш башланған, тип һөйләшә...

Белорет районының бә­ләкәй генә Ҡаһарман ауылынан көн һайын икешәр, өсәр ир-егетте һуғышҡа оҙаталар. Иҫемдә: бының өсөн беҙҙең өй эргәһенә йыйылалар, сөнки йортобоҙ –ауыл уртаһында. Район үҙәгенә ат менән китәләр. Оҙатырға килгән кешеләрҙең зыу илашып ҡалыуы бө­гөнгөләй хәтеремдә.

...Ҡайҙа ғына бармай,
ниҙәр генә күрмәй
Ир-егеткәй менән
ат башы...

Һуғышҡа китергә сират ат­тарға ла етте. 1942 йыл. Башҡорт кавалерия диви­зияһы төҙөлә, шуға иң яҡшы аттар кәрәк икән. Ә колхоз­дың ат һарайы – ауыл урта­һында, беҙгә күрше генә.

Яҙ ваҡыты ине. Иртәнсәк беҙҙең тирәгә халыҡ йыйылды. Һуғышҡа оҙатырға ат һайлап алырға килгәндәр, тип һөйләйҙәр. Бына малҡайҙар торған кәртәгә инделәр. Беҙ, биш-алты йәшлек малайҙар, ҡойма ярығынан ҡарайбыҙ. Ат­тарҙың иң яҡшыларын һайлайҙар. Мал табибы бейәләрҙе ныҡлап тикшерә: йәнәһе, тыу булһын. 15-ләгән иң яҡшы йылҡыны һайланылар ҙа, баштарына нуҡта кейҙереп, бер-бе­ре­һенең ҡойроғона бәй­лә­неләр. Ауылдың бер кешеһе алдан етәкләп, икенсеһе арттан ҡыуалап, бер колонна атты район үҙәгенә алып киттеләр. Йыйылған кеше­ләр күҙҙәрен мөлдөрәтеп, әбейҙәр хатта илап тороп ҡалды.

Борон-борондан башҡорт ҡатын-ҡыҙҙары дошман яуына ирҙәр менән бергә ҡаршы сыҡҡан. 1943 йыл. Йәй. Иртәнсәк ауыл уртаһында кеше йыйыла башланы. НКВД кейемендә пистолет таҡҡан ике һыбайлы килгән, йәш ҡатын-ҡыҙҙарҙы йыялар икән. Ҡарт-ҡоро, бала-саға оҙатырға килгән. Минең дә 20 йәшлек апайымды алып китәсәктәр. Һайлап алын­ғандар араһында ире күптән һуғышҡа киткән Ғәтифә апай ҙа бар. Ул Сәғәҙей, Әүхәҙей исемле ике бәләкәй балаһын эйәрткән. Ике һыбайлы йыйылған йәш ҡатын-ҡыҙҙы йәйәүләтеп алып китте. Уларҙың ҡайҙа барғанын беҙ, балалар, аңламаныҡ. Башҡалар менән бергә Сәғәҙей менән Әүхәҙей ҙә: “Әсә-ә-әй!” – тип илап ултырып ҡалды. Кем ҡара­мағында булғандыр инде улар, әммә оҙаҡ та тормай “Әүхәҙей аслыҡтан үлгән” тинеләр.

Бөтә мәхшәр 1943 йылда башланды: аслыҡ-ялан­ғаслыҡ, күпләп ҡырылыу. Колхозда вазифалы эштәр­ҙе ҡатын-ҡыҙ башҡарҙы. Ҡыш 12-13 йәшлек ма­лайҙарҙың икешәренә бер ат биреп, колхоз малына бесән алып килергә ебә­рәләр. Улары, әҙ-мәҙ бесән тейәп, өшөп, илашып ҡайта, ә бесәнде һарай башына әсәләре һала. Ас­лыҡтан балалар мәктәпкә лә йөрөй алмай башланы.

1945 йыл. Фашист дө­мөктө. Еңеү! 9 Май көнө иртәнсәк бер һыбайлы малай, урам буйлап сабып йөрөп, ҡысҡырып әйтеп сыҡты:

– Еңеү! Еңеү! Бөгөн байрам! Бөтәгеҙ ҙә сеүәтә- ҡалаҡтарығыҙҙы алып, морон майҙанына барығыҙ.

Колхоз һарыҡтар һуй­ҙырып, һигеҙ ҡаҙан аҫтырып, бөтә ауыл байрам итте.

Белорет районы.

Автор: Ҡасим НАФИҠОВ, хеҙмәт ветераны