Мікалай Страшынскі нарадзіўся 22 мая – на свята Мікалая Цудатворцы. У выбары імені для хлопчыка бацькі не сумняваліся і назвалі яго ў гонар праваслаўнага святога. І таму кожны год 22 мая мужчына адзначае адразу два святы – дзень нараджэння і імяніны.
Родам Мікалай Страшынскі з вёскі Сукневічы. Звычайны сялянскі хлопец. Скончыў школу, пасля – Ашмянскае ПТВ, пазней прыйшоў на працу ў родную гаспадарку і з той пары працуе ў цяперашнім ААТ “Шутавічы-агра” механізатарам. Няма той работы, якую б не даводзілася выконваць Мікалаю Віктаравічу. Але часцей за ўсё, як самаму адказнаму і рупліваму, яму давяралі палявыя работы. З шутавіцкімі наваколлямі ён знаёмы з дзяцінства. Памятае, як яму, дзесяцігадоваму хлапчуку, бацька даваў касу і выпраўляў у поле касіць іржышча і траву, якая пачынала расці пасля жніва. У тыя часы, вядома, калгасы не песцілі вяскоўцаў вялікімі сенажацямі. Кароў па вёсках было шмат. Кожнаму давалі сенакос “за буракі”.
Гэта значыць, каб атрымаць дзялку, людзі павінны былі ўзяць на праполку калгасныя буракі. Чым большы надзел буракоў – тым больш сенакосу. Праполка гэтых буракоў на ўсё жыццё запомнілася хлопчыку. Разам з братам, маці і сястрою на калгасных сотках праходзілі многія летнія дзянькі.
Як тыповы вясковы жыхар, гадаванец роднай зямлі, Мікалай і па-ранейшаму жыве ў вёсцы. У “Шутавічах-агра” галоўным ветурачом працуе яго жонка. Кіраўніцтва гаспадар- кі ўпэўнена: каб такіх сем’яў было больш – паказчыкі працы ў былым калгасе былі б значна лепшымі. Вядома, кожная справа трымаецца на людзях: на іх неабыякавых адносінах, абветраных шчоках і да мазалёў спрацаваных руках. Сёлета Мікалай Страшынскі адзначыў свой 55-гадовы юбілей. Павіншаваць яго на месца працы прыехалі калегі, кіраўніцтва гаспадаркі, а таксама старшыня райкама прафсаюза работнікаў АПК Віталь Івашка.