Бір халиф тұсында бір кедей адам өмір сүрген екен. Кедей адам өз отбасын асырау үшін қарыз алады екен. Күндерден-күндер өтіп кедейдің қарызы 500 алтын тиынға жетіпті. Қарыз берушілер одан өз қарыздарын сұрап келіпті. Кедей не істерін білмей, қаладағы бай саудагерге келіп, 500 алтын тиын қарыз сұрапты. Бай оған сұраған ақшасын беріпті. Айлар өтіпті. Бай кедейге өз қарызын сұрап келіпті. Кедей ақшасы жоқ екенін айтыпты. Бай бұған сенбепті. Оны қазиға(қазіргі тілмен айтқанда сот) алып баруды жөн көріпті.
Екеуі қазиға келіпті. Кедей өз жағдайын айтсада, қази бұған сенбепті. Қази оны түрмеге отырғызуға үкім шығарыпты. Сонда кедей қазидан бір күн сұрапты. Ол үйіне барып, отбасына болған жағдайды айтпақ еді. Қази:<<Сен қашып кетерсін, болмайды>>-деп жауап қайырды. Кедей:<< Егер мен өз орныма кепіл қалдырып кетсем жібересіз бе?>>-деп сұрапты. Қази:<< Егер абыройлы адамды кепіл қылып қалдырып кетсен бәлкім жіберермін>>-депті. Кедей:<< Мен өз орныма кепіл қылып Мұхаммад (с.ғ.с) қалдырамын. Егер мен келмесем мен пайғамбардың үмметінен емеспін>>-деді. Қазидың жүрегі сілк етіп, оған келісімін беріпті. Кедей үйіне барып, әйеліне болған жағдайды баяндап беріпті. Әйелі күйеуіне:<< Біз пайғамбар (с.ғ.с)-ға салауат айтып, Алладан көмек сұраудан басқа қолымыздан, өзге зат келмейді>>-деген екен. Сөйтіп үй іші жиналып Алладан жәрдем сұрап, пайғамбарға салауат айта бастайды. Таң атар уақытта кедей ұйықтап кетіпті.Түсінде пайғамбар (с.ғ.с) :<<Ей, таң атқанда қазына басшысына барып, қазынадан 500 алтын тиын алып беруін талап етесін. Сонымен өз қарызыннан сол ақшамен айырыласын>>-деп тіл қатты. Кедей сонда:<< Уа Расулулла, ол маған сенбейді ғой>>-деді. Пайғамбар (с.ғ.с):<< Сен оған оның күннеге маған 1000 рет салауат айтатынын, әрі кеше ол сол 1000 салауатын айтып үлгермегенің, бірақ айтып үлгермесе де сол салауаты қабыл болғанын айтасын>>-депті. Содан кедей ұйқысынан тұрып кетіп, қазынаға жөнелді. Қазына басшысына пайғамбар (с.ғ.с)-нің сөзін жеткізді. Сонда қазына басшысы:<< Субханалла, салауат айтуымды мен әрі Алла ғана білуші еді>>-деп, қазынадан 500 алтын тиынды, соған қоса өз атынан 2500 алтын тиын берді. Сөйтіп кедей қазиға келсе, қази алдынан шығып:<< Аллахуакбар деп кедейді құшақтап, кеше менің түсіме пайғамбар (с.ғ.с) кіріп:<< Егер сен кешегі кедейге көмектессен, мен саған ахіретте көмектесемін>>-деп айтты, міні саған 500 алтын тиын , әрі өзіне 500 алтын тиын>>-деп, береді. Сонда әлгі саудагер келіп:<<Аллахуакбар деп кедейге қарап, кеше менің түсіме пайғамбар (с.ғ.с) кіріп:<<Егер, әлгі кедейдің қарызын кешірсен, сені ахіретте кешіреді>>-деді, қарызынды кештім, міне менен саған 500 алтын тиын>>-деп кедейге береді. Қолындағы 4000 алтын тиынға қарап:<< Алла ұлы!>>-деп, үйіне қайтқан екен.