Թացը ընդդեմ չորի
ընկերը ընդդեմ թշնամու
սևը ընդդեմ սպիտակի
սերը ընդդեմ ատելության
Հայաստանցին ընդդեմ ղարաբաղցու…
Այս հետպատերազմյա շրջանում արդեն կույրի համար էլ է ակներև՝ հասարակության մեջ առկա պառակտումը: Այն միշտ էլ գոյություն է ունեցել մեր հասարակության մեջ,այն կարծես մեր ազգային նկարագրի մի մասը դարձած լինի: Բայց անկեղծորեն պետք է խոտովանե, որ վերջին 2.5 տարում այն հասել է աննախադեպ չափերի,իսկ պատերազմը և դրա հետևանքները տեղափոխեցին պառակտումը անհասելի վտանգավորության և նողկանքի դաշտ: Հայաստանցի և ղարաբաղցի.
Երևում է մենք մոռացության ենք մատնել Խրիմյան Հայրիկի իմաստուն խոսքերը: Նա ասում էր. «Ներքին անհամերաշխությունը ավելի շատ է Հայրենիքը կորստյան մատնում, քան եկած թշնամին»: Մենք, կարելի է ասել, լսում ենք այս խոսքերը և լիովին հակառակը գործում, և նույնիսկ կան այնպիսի «հանճարներ», որոնք ներազգային թշնամի են գտնում են ,մինչդեռ մեր թշնամին հայրուր տարի է ինչ պարզ է՝ով է, և ենթադրելի է, որ նույնն էլ կմնա: Հայը հային թշնամի է անվանում. մի՞թե սա դավաճանություն չէ: Այսպիսի խաթարված մտածելակերպ ունեցողները իրենց ասելիքներով, իսկ մնացած անտարբեր մարդիկ այդ երևույթի նկատմամբ իրենց անտարբերությամբ կռնատում են ազգային միասնականության գաղափարը: Իսկ առանց միասնության չկա ազգ, այլ կա ուղղակի մարդկանց խումբ, որոնք միմյանց ատում են և մեղադրում միմյանց իրենց անհաջողությունների համար և անհամբերությամբ սպասում մյուսի վախճանին: Գոյություն ունի այսպիսի տերմին. հանիբալիզմ,այսինքն՝ էակը ուտում է իր նույն տեսակի էակին: Բնության մեջ դա հիմնականում շեղում է համարվում և աննորմալ երևույթ: Ուսումնասիրելով մեր ազգի ներկայիս իրավիճակը՝ կարելի է ասել, որ գործ ունենք ներազգային բարոյական և գաղափարական հանիբալիզմի հետ,և սա ցավոք սրտի անվիճելի է: Անալոգիաներ անցկացնելով՝ կարելի է ասել, որ այս ամենը հիշեցնում է Ռուսական Կայսրությունյան ներքին վիճակը (պետք է նշել որ այնտեղ հակասությունը դասային պայքար էր ենթադրում,բայց դա էական չէ) սկսած 1900 թվականից այն ի վերջո վերածվեց 5-ամյա քաղաքացիական պատերազմի, որի ընթացքում զոհվեց ավելի քան 17 մլն. մարդ: Ահա և մեր վատագույն տեսլականը, եթե մենք չդադարեցնենք այս ամենը,իսկ հիմա որպես փաստ պետք է արձանագրել՝ հեռվից արդեն արյան հոտ է նշմարվում…