Бірде бір ағамыз ащы суды көбірек ішкен болу керек, есінен танып көшеде ұйықтап қалыпты. Көрші-көлем көріп балаларына жеткізіпті. Содан бір баласы барып, масайып қалған әкесін жүруге шамасы келмегесін арқалап келе жатыр екен. Мұны көрген ауылдасы әрі құрдасы болса керек.
-Ау құрдас мұның не? Балаңның арқасына мініп алыпсыңғой!-десе. Ағамыз айтыпты
-Балалар өскесін жаяу жүруді қойдық қой - деп