323-ші Қара пайым-сөз: Бұрын ойлануға уақыт жоқ еді, енді ойлануға уақыт көп, ойланып жатырмыз

Болашақта адамзат тарихы 2019-2020 жылғы «Тәжі-дерт» індеті «келгенге дейінгі» және «келгеннен кейінгі» деп екіге бөлінеді деп ойлаймын. Сіздерді қайдам, өз басым мына індеттің төбемізден төніп тұрған біреуге «Алла Тағала», біреуге «галактика» деп аталатын жақтан басқарылатын «ақылды індет» екендігіне сене бастадым. Біздердің бүкіл ел болып сақтануымыз, карантиніміздің құны бұл індет үшін «пішту» бір тиын болып қалды. Себебі, бұл «Тәжі-дерт» індеті басқа індеттер бағынатын медицина-вирусология заңдарына ешбір бағынбайды. Оған қарсы дәрі, вакцина ойлап табуға адамзаттың шамасы келмей жатыр. Бір қызығы күзге қарай бүкіл әлемде індет қайтып өршіп жатса, қытайларың он мыңдап, жүз мыңдап жиналып, саябақтарда гөлайттап жүр. Әлде бұл қытайларға жұқпайтын індет пе, түсінсем бұйырмасын. Қалай болса да, бұрын таңнан кешке дейін жұмыс-жұмыс деп, айнала-төңіректе не болып жатқанын тек ТВ-дан ғана көріп, не істеп, не қойып жүргенін білмеген халық, енді амалсыз үйде отырғанда, басқаша ойлана бастаған сыңайлы. Өз халқын бұрынғыдай бір шыбықпен айдап басқару күннен-күнге қиын болып бара жатқанын сезсе де, алпауыт елдер не істерін білмей естері шығып отыр. Себебі, өз халқын бұрынғыдай таңнан-кешке дейін жұмысқа салып қояйын десе, халық қырылады, яғни, салық төлеушілердің саны азаяды. Үйде қамайын десе, бұрын мәңгүрт болған адамдардың «өліп қалған» санасы оянып жатыр. «Көппен көрген ұлы той» деген сүйікті мақалы бар қазақтарды қара да тұр, осы «Тәжі-дерт» індеті оятпаса не қылсын...