Насупраць «Мінск-Арэны», у перасячэння пр. Пераможцаў і вул. Нарачанскай, узводзіцца арыгінальны жылы комплекс «Лазурыт»
Пры ўездзе на аб'ект КПП са шлагбаўмам, каля яго дзяжурны ахоўнік. Парадак на будпляцоўцы ўражвае. Уся тэрыторыя абгароджана, нават паміж бытоўцы афарбаваныя агароджу. Побач з імі інфармацыйны стэнд. У паўсотні метраў ад яго курыльня з падстрэшкам. Разнастайныя матэрыялы складзіравана па правілах. Усе будаўнікі ў спецвопратцы і касках.
- Тэхніцы бяспекі і культуры вытворчасці ў падраздзяленнях Будтрэста № 4 надаецца асаблівая ўвага, - адзначыў начальнік СУ-26 Аляксей Хендогин. - У 73-гадовай гісторыі СУ-26 нямала значных для Мінска аб'ектаў, але жылых комплексаў, падобных «Лазуриту», яшчэ не было. Будаўніцтва «Лазурита» пачалося яшчэ ў 2011, але справа не пайшла ў аднаго, а затым і ў іншага інвестара. Тэрмін уводу ў эксплуатацыю да чэмпіянату свету па хакеі ў 2014-м быў сарваны. У выніку праз год заказчыкам стаў УКБ Мінгарвыканкама, а ў першапачатковы праект долгостроя былі ўнесены змены. Так, замест гасцініцы ў цэнтральнай частцы вырашана было ўсё 8 секцый зрабіць жылымі.
У бытоўцы для прыёму ежы цёпла і ўтульна. Побач з вялікім абедзенным сталом халадзільнік, ЗВЧ-печ, чайнік, кулер для вады. Гутарым з начальнікам участка Сяргеем Казловым. У СУ-26 з 2006 г., быў майстрам, затым прарабам, на «лазурыт» з пачатку яго ўзвядзення ў цяперашняй пасады.
- Будоўлю працягнулі, калі ўжо былі выведзеныя 3 паверху і напалову зроблена маналітнае падстава аб'екта, - распавядае Сяргей Уладзіміравіч. - Спатрэбілася ўсталяваць яшчэ 750 паль даўжынёй 10-15 м кожная і на працягу 30 гадзін бесперапынна абкласці каля 3 тыс. Куб. м бетону, каб падмурак здабыў запланаваную трываласць. Будынак складаецца з секцый рознай паверхавасці, пачынаючы з 16. Апошні, 33-й паверх - на адзнацы 126 м, а з флагштокам - 138,6 м. Гэта будзе самае высокае будынак краіны! Левае яго крыло ўжо амаль гатова, хутка ключы ад кватэр атрымаюць першыя навасельцы. Тэрмін здачы ўсяго комплексу - у канцы 2020 г. Акрамя жылы часткі ў ім прадугледжаны 4 тэхнічных паверха, двухузроўневы паркінг на 779 машына-месцаў і 82 на плоскасцевай стаянцы, паліклінічнае аддзяленне, офісныя і гандлёвыя памяшкання. У пад'ездах па 2 ліфта, адзін з іх можна выкарыстоўваць у форс-мажорных абставінах. Падчас пажару ён будзе функцыянаваць аўтаномна, задзейнічаецца таксама сістэма дымоудаленія і кампенсацыі паветра. Пры кожнай секцыі ўсталююць абсталяванне для зарадкі электрамабіляў. Побач з жылым комплексам будуць узведзены школа і адкрыты спартыўны гарадок. Сёння на аб'екце задзейнічаны 132 чалавекі. Змены па 12 гадзін, прычым маналітныя работы праводзяцца кругласутачна. Раніцай выбарачная праверка на алкотестер, у першую чаргу тых, хто працуе на вышыні: машыністы вежавых кранаў, цесляры-бетоншчыкі, стропальшчыка-такелажнікі. Усё праходзіць рытмічна, у штатным рэжыме. З графікам падвозу будматэрыялаў праблем не ўзнікае. Асноўная іх частка, дарэчы, айчыннай вытворчасці. Найбольшыя складанасці былі на першапачатковым этапе пры прыладзе падмурка і інжынерных сетак. З грунтавымі водамі, бо побач працякае Свіслач, змагаліся усім светам. Ўціхамірыць іх дапамагала спецыялізаваная арганізацыя, якая удзельнічае і ў будаўніцтве метро. «Лазурыт» таксама адметны сучаснымі тэхналогіямі, яшчэ не выкарыстоўваліся ў будаўнічай індустрыі Беларусі. Да прыкладу, на верхніх паверхах замацаваны масіўныя ахоўныя экраны. Адзначу і спецыяльны насос з размеркавальнай стралой: максімальны ціск у ім пры падачы бетону на верхнія паверхі дасягае 350 атмасфер!
Разам з майстрам Андрэем ПТАК праходзім да вонкавай ліфта, грузападымальнасць якога амаль паўтары тоны. Праз 2 хвіліны мы на 108-метровай адзнакі, на 28-м паверсе. Яшчэ 2 паверха пераадольваем па нахільных алюмініевым лесвіцах. Кожная з іх здольная вытрымаць 140-кілаграмовы вагу. Нягледзячы на ??ахоўныя экраны, скразняк пранізвае наскрозь. Адзін з паверхаў запар застаўлены дамкратамі-стойкамі, якія падтрымліваюць перакрыцця. Два мантажніка алюмініевых канструкцый усталёўваюць у адной з пакояў жалезабетонныя процівагу, кожны па 25 кг. Звонку будынка ўжо падвешаная люлька, прызначаная для тых, хто будзе праводзіць фасадныя і вітражныя работы.
- Акрамя ўнутраных агародж, на вонкавым боку кожнага паверха зверху і знізу будуем суцэльныя насцілы, каб ніхто і нішто не ўпалі ўніз, - падкрэслівае А. ПТАК. - Тэхніка бяспекі вышэй за ўсё! Моцны вецер часам прытармажвае тэмп работ у верхняй зоне. Але, за выключэннем вежавых кранаў, працэс ні на хвіліну не спыняецца. Значная частка будаўнікоў - цесляры-бетоншчыкі, ўніверсалы, якія выконваюць розныя віды работ. Перапынак прадугледжаны толькі на абед. На перадапошнім паверсе усталяваны біятуалет.
Вельмі асцярожна падымаемся на які будуецца 31-й паверх, дзе завяршаецца армаванне каркаса. У цэнтры ўзвышаецца бетанапомпы са стралой. Яшчэ вышэй вежавы кран, кабіна якога знаходзіцца на ўзроўні 142 м! Дзіўна, але ветру тут фактычна няма. А ад грандыёзнай панарамы горада немагчыма адарваць вачэй. Уся сталіца як на далоні.
- Брыгада Віктара Лазоўскага заканчвае армаванне пліты перакрыцця і разводку жолабаў для электрычных кабеляў, - працягвае А. ПТАК. - А 15:00 пачнецца падача бетону. Трэба абкласці 145 куб. м, а ў цэлым на адзін паверх патрабуецца больш за 400 куб. м. У залежнасці ад узроўню будынка ўжываецца бетон маркі 600, 500 і 400. Таўшчыня вонкавай і ўнутраных сцен - 30 см, перакрыццяў - 22 см. Кватэры светлыя і прасторныя, вышыня столяў без падлогі - 295 см. Цяпер запускаем часовае ацяпленне 2-й секцыі, каб зімой праводзіць аздобныя працы. У 3-ю і 6-ю секцыі падаем цэгла і газасілікатныя блокі. Следам за мулярамі да працы прыступяць тынкоўшчыкі. Інжынерныя сеткі ўладкованыя ўжо на 80%. У снежні павінны завяршыць усе маналітныя работы высотнай часткі «Лазурита». Тэрмін эксплуатацыі будынка стандартны - 50 гадоў, але, упэўнены, яно праслужыць значна даўжэй.