Над Зорным Храмам ззяе неба.
Спыніўся крок, спыніўся бег.
Тут Млечны шлях адпачывае,
І адыйшоўшы - чалавек.
Цямнець хмары праміж зораў,
Світанак поўніць цішыню.
Над Зорным храмам ззяюць зоры,
Льюць свет з пяшчотай на Зямлю.
Спыніся!!! Прад апошнім крокам
Душою ў вечнасць зазірні.
Пяшчотай поўніцца прастора...
Храм Зорнай вечнасці прымі..