Әнкәмнең догалары Бала һәркемгә газиз. Юкка гына халыкта «Бала - бәгырь ите» димиләр. Баласы өчен ата-ана горур башларын түбән иеп әллә кемнәрнең бусагасын таптарга мәҗбүр була. Белгән догаларын укып, Аллаһка ялвара. Аналарның балалар өчен кылган, сораган догалары бик тиз кабул була, чөнки ана белән Аллаһ арасында пәрдә юк, диелә Ислам динендә. Тик бу әти кеше баласына дога кылмаска дигән сүз түгел. Чыннан да, ата-ана догасыннан да олы дога юк. Моның сәбәбе бик гади: аларның балаларына карата кылган гамәлләрендә рия була алмый...

Нурислам Ибраһимның "Дога китабы"ннан (дәвамы) Дәрес хәзерләүне тәһарәт алып башлау әйбәттер. Нинди генә дәрес булса да, "Бисмилләһ" белән башлау кирәк. Аннан соң шушы догалар укылыр: "Рабби зиднии гыйльмән вә фәһмән вә әлхыйкънии бис-саалихиин. Раббишрах лии садерии вә йәссир лии әмрии вәхлүл гукъдәтәм-мил-лисәәнии йәфкаһүү каулии, йәә Хәәфизу йәә Гаакыйбү йәә Нәәсыйру йәә Аллаһ. Рабби йәссир вә ләә түгассир рабби тәммим бил-хайир." (Раббым! Гыйлемемне һәм зиһенемне арт­тыр. Мине изге колларыңнан әйлә...