Дэвамы.
Икенче булек.
Ильсияр жавап бирергэ олгермэде, телефон шалтыравыннан туктады. "Бэлки ялгыш жыйганнардыр номерны,кирэк булса кабат шалтыратырлар" дип тынычландырды да узен,телефонын янына алып ятты.
Ильсияр -энисез ускэнгэме назга корырак булса да- пакъ кунелле, кешелекле булып усте. Эйтэсе сузен дэ кистереп эйтте, бернидэн дэ курыкмады, тэвэккэл, кыю булды. Исмэгыйл исэ киресенчэ йомшак, кыюсызрак, сабыр егет иде. Ильсияргэ дэ ничек юл табырга белми йорде ул, ут сыман кыз анын кунелен беренче курудэ ук яулап алды. Икенче кат яшьлэр дусларынын туенда очрашты. Мэжлес ахырына якынлашып, кунаклар таралыша башлагач,Исмэгыйл бар булган кыюлыгын жыеп, Ильсияр янына килде:
- Мин-Исмэгыйл,-дип кулын сузды ул.
Ильсияр елмаеп Исмэгыйлнен кулын кысты:
- Ильсияр.
- Сезне оегезгэ кадэр озатырга момкинме?
- Мин узем дэ кайта алам.
Исмэгыйл коелып тоште.
-Шаяртам инде, момкин. Кар атканда момкинме дип бер дэ сорап тормаган иден эле -дип рэхэтлэнеп колде Ильсияр.
Яшьлэр арасында мэхэббэт уты кабынды. Озакка сузмыйча, танышуга биш ай чамасы диюгэ,горлэтеп туй уткэрделэр. Зур, матур йорт салып керделэр. Яна ойгэ ямь остэп, бер-бер артлы ике кыз алып кайттылар. Ильсияр ойдэ йорт-кура карап,балаларны тэрбиялэуне уз остенэ алды, Исмэгыйл колхозда берничэ эшне берьюлы алып барды.
Курше-тирэ белэн дэ бик якын аралашып, шатлыкны да, кайгыны да уртаклашып яшэделэр.
Ильсияр курше Мэдинэ белэн бик дус булды, узенен бер туганнары булмагач,ул аны апасы сыман курде, серлэре, борчулары белэн дэ бары анын белэн генэ булеште. Мэдинэ сабыр холыклы, ярдэмчел, молаем кеше, hэрвакыт экрен генэ тэмлэп сойлэшэ иде ул. Анын тормыш иптэше Ирек осталыкта йорде. Эшен жентеклэп, жиренэ житкереп эшлэгэн остага hэрвакыт чират торды. Яшь гаилэнен балалары юк иде эле.
26 июль. Иртэгэ Ильсиярнен туган коне. Кунаклар килугэ эзерлэнеп йори ул. Балалар ишек алдында уйныйлар. Мэдинэ кич кереп булышырмын дип суз бирде,анын буген ире осталыктан кайта, аш-су эзерли соеклесе кайтуга.
Бервакыт Ильсияр кычкырган тавыш ишетте дэ, тизрэк балаларга берэр ни була курмэсен дип ишек алдына чыкты. Кече кызы йогереп килде дэ:
-Эни, анда Мэдинэ апага нидер булган, ахрысы,-диде.
Мэдинэлэрнен оеннэн озлегеп елаган тавыш килэ иде.
-Ойгэ керегез, беркая да китмэгез, -дип Ильсияр балаларын ойгэ кертеп жибэрде дэ, ике уйлап тормыйча якын дусты янына ашыкты.
Дэвамы бар.