Көне уақыттан бастап, адам табиғат құрылысы жайлы ойлаған. Дене мен объектілердің неден, қай бөлшектерден тұратыны туралы сұрақ көп философтар мен ғалымдардың ойларында туындаған.
Алғашқы рет, қоршаған ортадағы денелердің «бөлінбейтін бөлшектерден», яғни «атомдардан» тұратынын бізге Демокрит тұжырымдаған болатын. Оның мысалы бойынша, егер де алманы жарты бөлікке бөлсек, содан кейін осы бөлікті қайтадан бөлсек, және әрі қарай кесе берсек, біз бөлінбейтін бөлшекке жетеміз деп айтқан. Осы тұжырым – атомизм деп аталынған болатын.
Енді, мыңжылдықтардан кейін, осы идеяға ғалымдар қайта орала бастады.
Джон Дальтон ғалым, физиканың әр түрлі облыстарына өзінің көп үлесін қосқан. Осы атомға қатысты келсек, оның моделі бойынша, Атомдар – химиялық элементтер, оларды қайта құруға, кіші бөлшектерге бөлуге не жоюға болмайды. Онымен қоса, Дальтон бірінші болып атомның салмағын болжамдап шығарған болатын.
Енді, келесі атом моделін ұсынған Дж. Томсон, ол өз моделін «Пуддинг моделі» деп атаған. Яғни, оң зарядталған негізі мен оның ішінде, миіс сияқты теріс зарядталған «бөлшектер» (электрондар) бар болатынын айтқан.
Атом моделін жетілдіруші – Резерфорд атомның «Планетарлық моделін» ұсынған. Оның экспериментінде жұқа алтын фольгалі бетті гелий атомдарымен атқылаған болатын. Осындай атқылау нәтижесінде, экранда тіркелген гелий атомдарының бір бөлігі бастапқы траекториясынан бұрылып, біраз бөлігі тұра өтекн болатын. Осының нәтижесінде, Резерфорд келесі тұжырымдамаларды шығарған: Атомның көп бөлігі бос кеңістік; Атомның ортасына оң зарядталған ядро орналасқан.
Ал Резерфордтың моделіне күмән келтірген Бордың айтуынша: «Неліктен электрондар энергиясын жоғалтып, ядроға құламайды?». Бор өзінің энергетикалық күйлер/деңгейлер моделін, осы планетарлық моделін өзгертудің арқасында ұсынған. Бор постулаттары: 1. Атомдар, тек стационарлық күйлер деп аталатын қандай да бiр күйлерде ғана бола алады. Бұл күйдегi электрондар ядроны айнала үдей қозғалғанымен өзiнен сәуле шығармайды. Бірінші қағида немесе орнықты күйлер қағидасы: атомдағы электрондар кез келген энергиясы бар орбиталармен емес, тек белгілі бір энергиясы бар орбиталар бойымен қозғалады. Оларды орнықты орбиталар деп атайды. Орнықты орбиталардың энергиясы тек белгілі бір дискретті (үзікті) мәндерді ғана иеленеді. Электрондар мұндай орнықты орбита бойымен қозғалып жүргенде сәуле шығармайды. 2. Сәуле шығару немесе жұту тек бiр стационарлық күйден екiншi стационарлық күйге өткен кезде ғана болады. Ал шығарылған немесе жұтылған сәуленiң жиiлiгi мына шарттан анықталады
Осы тұжырымдамадан кейін Зоммерфельдтің тұжырымдамасы бойынша, осы энергетикалық деңгейлерден басқа – энергетикалық деңгейшелер бар болатыны туралы айтқан: Шеңберлік орбиталармен қоса, электрон эллипстік орбиталар бойымен қозғалады
Бір орбиталь – энергетикалық деңгей аясында деңгейшелер бар
Бір деңгей аясындағы деңгейшелер саны энергетикалық деңгейінің санына тең
Осының барлығын қорытындылай келе, классикалық механикада жарықтың корпускулярлы-толқындық дуализм пайда болған. Яғни, жарық өзін кейбір шарттарда толқын ретінде, ал кейбір шарттарда бөлшек ретінде ұстайтыны анықталды. Жарықтың бөлшек ретіндегі сипаттамасы – фотоэлектрлік эффект құбылысы арқылы жақсы дәлелденген. Яғни, металл бетінен электрондары ыршып шығару үшін, жарық өзнің «квант» - энергия бөлшегі ретінде ұстайды.