Біз Талғат екеуміз 90-шы жылдары студент кезде үйленгенбіз. Өмірдің қиыншылығы мен қуанышын бірге көріп келеміз. Үйленген соң жатақханада тұрдық, жағдайымыз былайша айтқанда нашарлау болды. Күйеуім темір жолдағы жұмысынан шығып бизнеспен айналысамын деген кезде мен оған барынша қолдау көрсеттім. Бірақ отбасымыз осыншама ойрандалады деп ешқашан ойламаппын. Талғат өте сезімтал жан, асығыс шешім қабылдайды. Кәсібі сәтті басталып келе жатқан кезде бәрі жақсы еді. Бірақ жұмысында қиындықтар туындаған кезде ол үйге ішіп келетін болды. Сол сәтте 1-2 стақан ішкеннен ешқандай зиян келмейтін шығар деп ойлап, қатты қателесіппін..
Жұмысында қиындықтар туындай бастады Талғат күніге ішіп келуді шығарды, бірақ көп емес. Таңертен ол маған жұмыстағы әріптестерімен ішімдіксіз келісу мүмкін емес деп және бұл соңғы ішкенім болсын деп түсіндірді. Бизнесі ақша әкеліп тұрғаннан соң оғанда көндім. Әр ішіп келген сайын ол кешірім сұрап, маған және қызымызға сыйлықтар әкеліп беруші еді...
Ал кейін оның кәсібі мүлдем тоқтап қалды. Нағыз өмірімнің бақытсыз сәттері осы кезден басталды. Несиенің ақшасы, бала-шағаның киімі, тамаққа мүлдем ақша қалмады. Қарызға белшемізден баттық, еш жерден кіріс келмеді. Тіпті қазір еске алудың өзі қорқынышты. Ертесіне үйге аяғын әрең басып келді. Мен: «Сен кеше енді ішпеймін деп уәде берген едін ғой» деп айтқаным сол еді бетімнен шапалақпен тартып жіберді. Бірінші рет маған қол көтерді, қатты ұрмаса да көңілім қалды. Бұндай болуы мүмкін деп мүлдем ойламаған едім.
Одан әрі қарай жағдайымыз тек нашарлай берді. Сау кезінде баяғы қалпынша жап-жақсы болып жүретін, ал ішіп алса... Бірде әкесі үйге ішіп келген кезінде қызым аяқ-киімін шешіп берейін деп жатқанда Таңаруды (біздің қызымыз) итеріп жіберді. Қызымды қорғайын дегенім сол еді меніде құлатып, ішімнен қатты тепті, шашымнан тартып тұрғызып бетіме қараған кездегі түрін өмірімде бірінші рет көрдім.
Түні бойы айқай-шу болды, азанда оның киімдерін жинап жатқанымда оянып, кеше не болғанын білмейтінін айтты. Есіңде ештене жоқ екенін менде түсінемін. Психологқа бардық, арақты 1 айдай қойғандай болды. Жұмыс тапты, айлығын алған кезде... Үйге алба-жұлба болып, әрең келді. Маған қарап « Тағы да ұрсайын деп тұрсың ба?! Мен не сонда өз ақшама демала алмаймын ба?!» деп айқайлап, бетімнен жұдырықпен бір-ақ ұрды. Көзімнен от шыққандай болды. Азанда тұрып жұмысқа барайын десем, көзім қатты көгерген. Тональный крем жағып алып, жұмыстан қалмадым. Әріптестерімнен ұялғанымды-ай, құлап қалдым деп өтірік айта салдым. Не істерімді білмедім. Аpақ ішіп алғаннан кейін жұмыстан қайттан айырылды. Кешкісін үйге келе жатсам көшенің бүкіл «алқаштарын» жинап алып, солармен бірге ішіп оtыр.
Сенбі күні жұмыстан кеш келдім. Үйге келсем ұйықтап жатыр екен, жастықпен тұңшықтырып, өлтіре салсамба деген ой келді. Бұдан ары шыдай алмайтынымды түсіндім. Менің «посудомойщица» болып тауып жүрген ақшамның көбіне ол ішіп тастаушы еді. Сау кезінде енді ішпеймін деп уәде берді де, түнде үйге қайтадан тойып алып келді. Түн ішінде киімдерімді жинастыра бастадым, бірақ қайда барарымды білмеймін. Қайда барсамда мына алқаштан құтылсам болды деген ой болды. Таңару мен Жалғасқа бәрін түсіндіріп айтамын деп ойладым, оларда әкесін жек көретін еді. Сол кезде әкелері оянып «Сен не істеп жатырсың? Қайда бармақшысың балаларды алып» деді де үстелді алып мені ұрмақшы болып келе жатты. Бөлменің есігін құлттап алып, балаларды құшақтап отырдым. Құлыпты бұзып тастамаса екен деп қорықтым. Азанда ұйқыдан тұрып жұмысқа кеттім. Жылай бергеннен көздерім қып-қызыл, бетім ісіп кеткен.
Түсте жұмыста жақын араласатын құрбым қасыма келіп не болып жүргенін сұрады. Басында ештене айтпағанмен шыдай алмай жылап жібердім. Балалар болмағанда өліп қала салғым келетінімді айттым. Бәрін бастан аяқ айтып бердім. Сөйтсем құрбымның да басынан тура осындай жағдай өтіпті. Бірақ оның күйеуі емес, інісі араққа қатты салыныпты. Анасын өлтіруге сәл ғана қалды дейді. Қазір ішімдікті мүлдем қойып кеткенін айтты. Оған Coddirex деген дәрі көмектесіпті. Айтуынша қытайда тек табиғи шөптерден жасалған дәрі екен. Бағасы 6 мың теңге ғана болғанымен ақшам мүлдем жоқ еді. Құрбым саған соны өзім-ақ алып берейінші, сауабыңды алайын деп, ертесіне жұмысқа әкеліп берді.
Күйеуімнің шәйіне білдіртпей қосып беріп жүрдім. 2 аптадай, тіпті оданда аз уақыттан соң өзгерістерді байқай бастадым. Талғат мүлдем ішпейтін болды, таңқалдым, терісінің түсіде өзгере бастады
Содан кейін оған Coddirex жайлы айтып бердім. Мені осы ісім үшін тағы да ұрып жібередіме деп қорықтым. Бірақ қатты құшақтап алып «Жаным,кешірші мені. Өмірім быт-шыт болып жатқанын түсіне тұра қоя алмадым арақты» деп қатты өкінді.
Міне содан бері 2 жыл өтті. Мүлдем ішпейді. Қайтадан кәсібін бастады. Қарыздардың бәрінен құтылдық. Туылған күнімде кешкісін серуендеп келе жатқанымызда алдыма отыра қалып: «Мені сондай қиын кезде тастамай, шайтанның арбауынан құтқарғанына рақмет. Туылған күнінмен» деп бриллиант жүзік таққан кезде жылап жібердім. Бұл жолы қуаныштан :-)
Осындай өте ауыр күндерді басымнан өткіздім. Барлығы жақсы аяқталғанына бірінші Аллаға, сосын құрбыма алғысым шексіз. Сізге де осы дәрі қажет болса РЕСМИ САЙТТАН тапсырыс бере аласыз.
Маскүнемдіктен айығу