Шул депрессия минем тәнемне биләп алгач бер генә котылу, бер генә ысул: ул берәр кая – утрауга китү хыялы иде. Минем апам академияда укуын дәвам итте, кич көне ресторанда биеп, ул тагын татар җырчылары белән гастрольләргә йөрде. Ресторанда биючеләр төркемнең җитәкчесе башта апама берәр чит илгә эшкә барырга тәкъдим итте, әмма шул вакытта апам кияүдә һәм баласын карый иде. Минем теләгем тормышка ашты – нинди дә булса утрауга китеп яшәү. Мин Японияга эләктем. Ничек дисез? Визаны ярты ел көттек. Шанхай аша, аннары Япониянең Фукуока шәһәренә самолет белән 12 сәгать очтым...

Здравствуйте, дорогие читатели «Вятского Хутора»! Вчера и сегодня днём у нас в деревне стояла приятная морозная погода. Термометр, который я закрепил за окном нового здания, показывал -15 градусов с ночным понижением до -17 градусов. А старые деревянные окна в бревенчатой пристройке даже покрылись лёгким морозным узором. Однако, к вечеру погода испортилась. Откуда ни возьмись, пришли тучи, поднялся ветер и началась сильная метель. Декабрь всё-таки намерен засыпать нас снегом. Несмотря на наступление Вятской зимы, работы по строительству хуторской мастерской не останавливаются...