Мое первое знакомство с армянской общиной Бразилии состоялось 17 ноября 2004 года. Очень теплый прием нам оказали в Сан-Паулу, где и сформировалась самая большая и влиятельная армянская община.
С особой теплотой вспоминаю наш визит в армянскую воскресную школу, воспитанники которой читали стихи величайших армянских поэтов и пели для нас патриотические песни на армянском языке. Было очень приятно и трогательно слышать чистую армянскую речь из уст детишек, проживающих вдалеке от Родины.
В своих выступлениях я неоднократно говорил, что уделяю особое значение вопросам обучения и патриотического воспитания подрастающего поколения. Мы должны наставлять наших детей на верный путь, привить им любовь к Родине и веру в Бога.
Общаясь с представителями общины, я пообещал оказать содействие армянским школам в Бразилии. Позднее в рамках инициированного мною общенационального движения «Компьютеризация школ Армении и Арцаха – общенациональная забота» в армянских образовательных учреждениях Сан-Паулу и Буэнос-Айреса были созданы компьютерные центры.
Ծանոթություն Բրազիլիայի հայ համայնքին
Առաջին ծանոթությունս Բրազիլիայի հայ համայնքի հետ տեղի ունեցավ 2004թ.նոյեմբերի 17-ին։ Շատ ջերմ ընդունելության արժանացանք Սան Պաուլոյում, որտեղ էլ ձևավորվեց ամենամեծ և ազդեցիկ հայկական համայնքը։
Առանձնահատուկ ջերմությամբ եմ հիշում մեր այցը հայկական կիրակնօրյա դպրոց, որի սաները հայ մեծագույն բանաստեղծների բանաստեղծություններ էին կարդում և մեզ համար հայերենով հայրենասիրական երգեր երգում: Շատ հաճելի և հուզիչ էր հայրենիքից հեռու ապրող երեխաների շուրթերից լսել մաքուր հայերեն խոսք:
Իմ ելույթներում բազմիցս ասել եմ, որ հատուկ նշանակություն եմ տալիս մատաղ սերնդի ուսուցման և հայրենասիրական դաստիարակության հարցերին։ Մենք պետք է մեր երեխաներին ճիշտ ուղու վրա դնենք, նրանց մեջ սերմանենք հայրենիքի հանդեպ սերն ու հավատն առ Աստված։
Շփվելով համայնքի ներկայացուցիչների հետ՝ խոստացել եմ աջակցել Բրազիլիայի հայկական դպրոցներին։ Ավելի ուշ իմ նախաձեռնած «Հայաստանի և Արցախի դպրոցների համակարգչայնացումը՝ համազգային հոգատարություն» համազգային ծրագրի շրջանակներում Սան Պաուլուի և Բուենոս Այրեսի հայկական կրթական հաստատություններում ստեղծվել են համակարգչային կենտրոններ: